Corocznie, zwłaszcza między listopadem i kwietniem, zmagamy się z groźną wirusową chorobą – grypą ptaków. Jest to choroba o gwałtownym przebiegu, atakująca zarówno ptaki dzikie (np. łabędzie, dzikie kaczki i gęsi, myszołowy) jak i stada drobiu, które w takim przypadku podlegają obowiązkowej likwidacji, co wywołuje ogromne straty. W bieżącym roku, do chwili obecnej, zanotowaliśmy w Polsce 35 ognisk tej choroby w gospodarstwach utrzymujących ogółem 2 401 282 sztuk drobiu.
Wśród dominujących objawów chorobowych należy wymienić: utratę apetytu, biegunkę, duszności, obrzęk zatok, zmniejszoną produkcja jaj, zmniejszenie pragnienia, paraliż nóg i skrzydeł, wybroczyny, drgawki, skręt szyi. Hodowcy drobiu, którzy zauważą w swoich stadach podobne objawy powinni natychmiast zgłosić się do lekarza weterynarii.
Aby skutecznie przeciwdziałać pojawieniu się choroby hodowcy są zobowiązani stale zachowywać szczególną ostrożność, wnikliwie obserwować ptaki i stosować odpowiednie środki bioasekuracji minimalizujące ryzyko przeniesienia wirusa grypy ptaków do gospodarstwa, a zwłaszcza:

• przetrzymywać drób na ogrodzonej przestrzeni, pod warunkiem uniemożliwienia kontaktu z dzikim ptactwem,
• przechowywać paszę w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem uniemożliwiającym kontakt z dzikim ptactwem,
• karmić i poić drób w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu dzikie ptaki,
• stosować w gospodarstwie odzież i obuwie ochronne oraz po każdym kontakcie z drobiem lub dzikimi ptakami umyć ręce wodą z mydłem,
• stosować maty dezynfekcyjne w wejściach i wyjściach z budynków, w których utrzymywany jest drób. (obwiązki posiadacza drobiu wynikają z rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 31 marca 2022 r. w spawie zarządzenia środków związanych z wystąpieniem wysoce zjadliwej grypy ptaków (Dz. U. z 2022 r. poz. 768)) 

Istotnym elementem walki z tą chorobą jest możliwość wczesnej identyfikacji zagrożenia poprzez monitoring padłych dzikich ptaków w celu potwierdzenia lub wykluczenia obecności wirusa w środowisku.

W związku z powyższym konieczne jest zintensyfikowanie monitoringu biernego u dzikich ptaków, skoncentrowanego na grupach ryzyka – głównie gęsi, łabędzie, kaczki, ptaki drapieżne.
W przypadku znalezienia padłego dzikiego ptaka należy bezzwłocznie powiadomić Powiatowego Lekarza Weterynarii w Wieluniu, Urząd Gminy bądź lekarza weterynarii wolnej praktyki o tym fakcie, jednocześnie bezwzględnie przestrzegać zasady pozostawienia zwłok w miejscu ich odnalezienia.

Powiatowy Lekarz Weterynarii w Wieluniu

dr n.wet. Grzegorz Łuczak